Wojciech Stachura urodzony w 1999 roku w Jędrzejowie.

Absolwent Liceum Plastycznego im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach, dyplom w zakresie tradycyjnych technik malarskich i pozłotniczych w 2019 roku.

Obecnie absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi z tytułem magistra malarstwa.

Uczestnik wystawy „Co z tym rysunkiem?” w 2023 roku, prezentującej twórczość studentów pracowni Od studium do eksperymentu. Laureat 41 edycji Konkursu im. Władysława Strzemińskiego Sztuki Piękne dla studentów ASP w Łodzi w 2024 roku, z nagrodą firmy A.K.-ART. Wykonawca muralu na festiwal muzyki elektronicznej i sztuk wizualnych
Ravekjavikunited w 2024 roku.

Realizuje pracę w nurcie realizmu magicznego. Od początku studiów jego główną inspiracją stała się Łódź. Chęć oddania mrocznej atmosfery i specyfiki tego miasta skłoniła go do stworzenia serii obrazów „Zwierzęta nocy”, które ukazują mało uczęszczane ulice, zaułki i obrzeża miasta połączone z elementami onirycznymi, jakimi są wielkie kreatury
przypominające zwierzęta. Seria ta porusza również przekaz ekologiczny i pokazuje jak wpływ człowieka wpływa na naturę. Inspirację Łodzią widać również w serii „Uroboros” składającej się z filmu, będącego połączeniem dokumentacji działań z zakresu mappingu w przestrzeni miejskiej i rytuału szamańskiego z serią czarno-białych fotografii przedstawiających przestrzeń miejską, okraszoną wizerunkiem prehistorycznych bestii w formie muralu. Głównym przekazem jest motyw przemijania i cykliczności. Poprzez połączenie elementów prehistorycznych i szamańskich nawiązuję do pierwotnych instynktów, które kontrastują ze współczesną przestrzenią miejską. W pracy wykorzystuje nowoczesne technologie mappingu, filmu i druku. Całość dopełnia wizerunek Uroborosa, symbolu wiecznego cyklu odrodzenia i nieskończoności.

„Miejska depresja” to kolejna seria zainspirowana Łodzią, przedstawiająca nocne, „weekendowe” ulice, imprezujących ludzi, często mających problem z używkami.

Wojciech nie ogranicza się jednak tylko do malarstwa, tworzy rysunki gwaszem, fotografie, grafiki oraz kopię prac znanych mistrzów różnych epok używając tradycyjnych technik malarskich. Stale eksperymentuje, poszukuje nietypowe sposoby ukazania emocji, często podpala swoje prace, ciekawi go to, jak ogień może współgrać z obrazem i nadawać mu zupełnie inną narrację. Najlepiej widać to w cyklu prac „Patologie i żywioły”, gdzie ogień był częścią pokazania problemu jakim jest nałóg tytoniowy. Tworzy również instalacje np. praca na szkle pt. „Obiektyw”; zajmuje się mappingiem w przestrzeni publicznej w cyklu zdjęć „Deformacja ciała”.